آل عمران ٦٣
کپی متن آیه |
---|
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ |
ترجمه
آل عمران ٦٢ | آیه ٦٣ | آل عمران ٦٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَوَلَّوْا»: اعراض نمودند.
تفسیر
- سوره آل عمران آيات ۶۳ - ۶۱
- پاسخ به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شاءن على و فاطمه و حسنين (ع )نازل شده باشد
- اهل بيت پيامبر(صلوات اللّه عليهم ) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين ازبزرگترين مناقب است
- در قضيه مباهله ، رسول خدا (ص ) اهل بيت خود را به عنوان نمونه هائى از مؤ منين همراهنبردبلكه به عنوان شركاء خود در دعوت همراه برد
- جواب به يك اشكال ديگر بر اينكه همراهى بارسول خدا (ص ) در مباهله ، فضيلت و منقبت است
- تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست
- بحث روايتى (رواياتى درباره : محاجه پيامبر (ص ) با نصاراى نجران و داستان مباهله وانطباق آيه مباهله با اهل بيت رسول اللّه (ص )...)
- گفتگوى امام كاظم (ع ) و رشيد درباره ((ذرّيه ))
- پاسخ امام رضا (ع ) از سؤ ال ماءمون عباسى
- مضمون روايات شيعه در خصوص همراهان پيامبر(ص ) در مباهله
- روايتى از صحاح اهل سنت در مناقب اميرالمؤ منين (ع )
- دو روايت از ((حيلة الاوليا)) ابو نعيم اصفهانى
- سه روايت از ((دارالمنثور)) از جلال الدين سيوطى
- مباهله ، مخصوص داستان نصاراى نجران نبوده ورسول اللّه (ص ) در مقام مباهله با يزيد نيزآمده بود
- سخن عجيب يكى از مفسرين در مقام رد انطباق ((انفس )) و ((نساء)) و ((ابناء)) درآيهمباهله با على و فاطمه و حسنين (عليهم السلام )
- كلام مبتنى بر تعصب كلامى بى پايه و باطل است
- بررسى و رد گفته هاى تعصب آميز و مغرضانه آن مفسر
- مقصود ما بيان مصداق است نه معناى لفظ!
- اساتيد بلاغت و بيان به اين آيه استناد كرده اند
- توضيحى درباره استعمال جمع و اراده يك نفر (نساء) واستعمال جمع و اراده دو نفر (انفس وابنا)در آيه مباهله
- رد اين توهم كه آيه مباهله ناظر بر اجتماع و ملاعنه دو فريقاهل حق و اهل باطل مى باشد
- رد اين توهم كه يقين پيامبر و مؤ منين نسبت به مساءله مسلم است
- وجه متعين وجه دوم است
- رد آخرين بخش كلام اين مفسر كج انديش
- روايت شاذّ است و مفسرين همگى از آن اعراض كرده اند
نکات آیه
۱ - پیشگویى خداوند به اینکه نصاراى نجران، دعوت به مباهله را نمى پذیرند.* (فقل تعالوا ندع ... فان تولّوا فانّ اللّه علیم بالمفسدین) ظاهراً جمله «فان تولّوا ... »، اشاره به این است که مسیحیان، دعوت به مباهله را نمى پذیرند.
۲ - تهدید خداوند نسبت به نصاراى نجران در نپذیرفتن توحید (و ما من اله الا اللّه ... فان تولّوا فانّ اللّه علیم بالمفسدین) هدف از توجّه دادن به آگاهى خداوند، پس از بیان تخلف و گناه، تهدید متخلفان است.
۳ - تهدید خداوند نسبت به مفسدان (فانّ اللّه علیم بالمفسدین)
۴ - رویگردانى از توحید (شرک)، افساد است. (فان تولّوا فانّ اللّه علیم بالمفسدین)
۵ - مفسدان، در احاطه علمى خداوند (فانّ اللّه علیم بالمفسدین)
۶ - افساد مستمر نصارا (فانّ اللّه علیم بالمفسدین) مصداق مفسدان در اینجا نصارایند و واژه «مفسدین» با یک مرتبه افساد سازگار نیست بلکه ظهور در استمرار دارد.
۷ - اعتقاد به الوهیت حضرت مسیح (ع) و عدم پذیرش توحید، برخاسته از افساد و تباهیگرى* (فان تولّوا فانّ اللّه علیم بالمفسدین) احتمال دارد کلمه «بالمفسدین»، اشاره به علت و زمینه شرک باشد.
۸ - علماى نصاراى نجران، مفسد، مشرک، مجادله گر، حق ناپذیر و مورد تهدید خداوند (فمن حاجّک ... فان تولّوا فانّ اللّه علیم بالمفسدین) در شأن نزول آمده که این آیات درباره علماى نجران نازل شده است.
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
- اهل کتاب: علماى اهل کتاب ۸
- حق پذیرى: موانع حق پذیرى ۷
- خدا: احاطه خدا ۵ ; تهدیدهاى خدا ۲، ۳، ۸ ; علم خدا ۵
- شرک: عوامل شرک ۴، ۷
- عیسى (ع): ۷
- فساد: آثار فساد ۷ ; موارد فساد ۴
- قرآن: پیشگویى قرآن ۱
- محمّد (ص): مباهله محمّد (ص) ۱
- مسیحیان: افساد مسیحیان ۶ ; لجاجت مسیحیان ۸ ; نجران مسیحیان ۱، ۲، ۸
- مشرکان: ۸
- مفسدان: ۵، ۶، ۸ تهدید مفسدان ۳
منابع